نوشتن از حادثه دلخراش سردشت و بیان عمق آن فقط در روز حادثه قابل رویت است هرگزصحنه واقعیت را با نوشتن و بیان خاطره نمی توان بازگو کرد زیرا آن روز انعکاسی از صحرای محشر بود که نه قلم طاقت نوشتن، نه کاغذ تحمل تحریر، نه زبان توان بیان آن و نه گوش قدرت شنیدن آن را دارد.
بعدازظهر تابستان 1366 بود که مثل همیشه صدای هواپیماهای راقی در همه کوچه ها و خانه ها پیچید و پدافندها هر چه داشتند حواله آسمان کردند باز چون همیشه تعدادی از مردم با انگشتان جنگنده های مهاجم را به همدیگر نشان می دادند 4 بمب در شهر و 3 بمب دیگر در روستاهای اطراف فرود آمد این یکی از فجیع‌ترین و وحشتناک‌ترین تهاجم شیمیایی بود که سبب کشته و مجروح شدن عده زیادی از هموطنان شد.
آری شهر سردشت اولین شهر قربانی جنگ شیمیایی در جهان است هر چند جمهوری اسلامی ایران از سالهای اول شروع جنگ ناخواسته با رژیم بعثی صدام در جبهه های جنوب و غرب و مناطق عملیاتی والفجر2(پیرانشهر حاج عمران)، والفجر 4،بدر و خیبر، کربلای 4و5، آبادان، شلمچه و مریوان –کرمانشاه-اشنویه و مناطق دیگر از سوی رژیم صدام شاهد بمباران شیمیایی و فرود آمدن آتش و سم بود.
آن روز هزاران نفر بلافاصله بعد از حملات وحشیانه شیمیایی عراق جان سپردند کسانی هم نجات پیدا کردند، ماندند تا با پوست‌ها و چشم‌های سوخته و تاول زده، خاطره سوختن همنوعانشان را به نسل‌ها منتقل کنند، آنانی که ماندند هنوز از دردهای طولانی و وخیم در عذابند.
بعد از این حادثه مجامع بین المللی و رسانه های جهانی بعد از این همه نقض آشکار حقوق بشر نخواستند مهر سکوت مرگبارشان را شکسته باشند.
باید گفت که بمبهای سکوت جهان منجر به آن شد که سردشت در تیرماه 1366 با فرزندان بی پناهش فاجعه از یاد رفته هیروشیما و ناکازاکی را در یادها زنده کند و باز این سکوت ها بهانه ای را به رژیم صدام داد تا حلبچه نیز در معرض بمباران و تهاجم وسیع شیمیایی قرار دهد.
در واقع کشورهایی که امروز داعیه طرفداری از حقوق بشر و حمایت از نوع انسان در اقصی نقاط عالم را دارند از پیش‌قراولان فروش کارخانجات و مواد اولیه شیمیایی به عراق بودند.
رسوایی انگلستان و کشف محموله مواد شیمیایی در بندر نرماندی فرانسه یکی از دلایل محکم ایرانیان برای اثبات کمک‌های نامشروع غرب در خلال جنگ به دولت بعث عراق است.
باید گفت آیا گزارش نماینده تیم تحقیق سازمان ملل متحد مستقر در تهران که پس از بازدید از سردشت و مجروحین شیمیایی این شهر تهیه شد وقوع حمله شیمیایی و نقض فجیع پروتکل 1925 زنو را تأیید نکرده است؟ در این صورت عدم موضع گیری از سوی سازمان مللل چه دلایلی دارد؟
این
فقط یک خبر ساده نیست،هرچند که سکوت مدافعان حقوق بشر در زمانی که
سربازان ایرانی در جبهه‌ها با گازهای شیمیایی عراق زمین گیر می‌شدند نشان
می دهد که اینها برای آنان یک اتفاق ساده است.