قافیه ای که دریاچه را زنده نخواهد کرد/ شعر بخوانیم تا دریاچه احیاء شود!

پس از بحثهای طولانی که در مورد اقدامات دولت برای احیاء دریاچه و برنامه های اجراء شده و طرح ریزی شده، این بار فرهنگسرای خانه جوان ارومیه آستین بالا زده تا دریاچه را احیاء کند، آن هم با شعرخوانی برای آن!

یکی شعر نو خواهد خواند، یکی عروض و دیگری سپید تا بخت سیاه دریاچه در غیاب اقدامات عمرانی تأثیرگذار سفید شود، گرچه امروز نیز بر تن دریاچه پوشش سفیدی را پوشانده اند و بر روی پیکر نیمه جانش کلاسهای مشاعره و آوازخوانی می گذارند.

حال از برگزارکنندگان اینگونه مراسمها باید پرسید که اقداماتشان چند میلیمتر آب دریاچه بینوا را بالاتر برده است؟ و یا چه تأثیری بر روند احیاء آن داشته است؟ مگر نه اینکه تنها دلیل اینگونه کارها، اهداف سیاسی پشت پرده است که منافع گروههای خاصی را می طلبد؟!

گرچه دریاچه امروزه مرده و برخی مسئولان از فرهنگسازی درباره روند احیاء آن سخن می گویند اما خود آنها بهتر از هرکس دیگری می دانند که احیاء دریاچه ارومیه نه با گل و بلبل و قافیه و غزل و نه با ساز و دهل و آواز و ترانه روند مثبتی در پیش خواهد گرفت و نه فرهنگسازیِ بدون پشتوانه مدنظر آنها یاریگر آن خواهد بود، بلکه مهمترین اقدام، اقدامات اورژانسی و امدادی است.

رفتار برخی مسئولان یادآور مسئله طنزی است که "فردی ایست قلبی کرده بود و نیاز فوری به شوک الکتریکی داشت اما حکیم علیرغم اینکه می دانست وی تا چند دقیقه دیگر خواهد مرد به جای شوک الکتریکی با صدور نسخه های نجومی و میلیاردی برای بستگان این شخص خواهان تهیه هرچه سریعتر داروهای درمانی شده و در پایان نسخه نوشته بود که جهت تسکین آلام بیمار باید وی را در محیط آرام و شادی قرار دهند".

از این رو باید به مسئولان برگزاری اینگونه مراسمات بدون خروجی مثبت یادآور این شد که دست از اینگونه کارها با اهداف پنهانی کشیده و تمام تمرکز خود را در جهت احیاء واقعی دریاچه به کار گیرند . امید است افکار عمومی بیش از پیش بر نیات واقعی برنامه های بسیار جنبی و فاقد تأثیر بر روند احیاء دریاچه بینوا حساس شوند و از سوء استفاده های احتمالی آنها از احساسات هنرمندان جلوگیری کنند.

دریاچه امروز به اقدامات فنی و عمرانی و به صورت فوری احتیاج دارد و نمی توان بیش از این تعلل کرد و به فکر برگزاری جشنواره های ریز و درشت بود.