حل مشکل بیکاری در آذربایجان غربی نیاز به یک نگاه ویژه و عزم ملی دارد

*علی .م هستم. لیسانس دارم به هر دری زده ام، اکثر آزمون های استخدامی شرکت کردم آخریش هم استخدام بانک سپه بود که هنوز جوابش نیومده ولی دیگه واقعا خسته شدم از بیکاری.
*ثریا.ت هستم. 28 سال دارم. و شوهری که بیکاره.بیچاره به هردری می زنه که کاری دست و پا کنه ولی به هیچ نتیجه ای نمی رسه. برخی اوقات حتی نون خالی هم توی سفره مون نداریم تو رو خدا اگه کاری بود این شماره تلفن ماست بهمون اطلاع بدین.
*اسم من افشین هست و دو ساله که از دانشگاه ارومیه فارغ التحصیل شدم. (واقعا حرف های من چاپ می شه؟) اگه آره دو کلمه حرف داشتم.آخه یکی به این آقایون مسئول بگه با این وضع اسف بار پوشش و آرایش های زننده و تحریک کننده که تو خیابون های شهر غوغا می کنه من جوان بیکار چطوری با این بیکاری و وسوسه های شیطانی کنار بیام و خودم رو از فتنه ها در امان نگه دارم.
*رضا هستم و دو بچه دارم خونه هم ندارم مستاجرم و بیکار دیگه فکر کنم نیاز به توضیح اضافه نباشه بهتره رو مصاحبه من تیتر بنویسید بدون شرح!
*من مادرم و سه تا بچه دارم. هرسه تاشون هم تحصیل کرده هستند. یکی مهندسی صنایع تموم کرده0 یکی شون لیسانس حسابداری داره و پسر بزرگم هم حقوق خونده ولی متاسفانه هرسه تاشون هم بیکار هستند و توخونه نشستند به خدا از بیکاری دارند دیونه می شن می ترسم عاقبت یه بلایی سرخودشون بیارند یا هم برن معتادو صد تا کار خلاف دیگه.
*اسم من عطا هست .دو برادریم که بیکار هستیم بارمان روی دوش پدر پیرمان است که یک مستمری بگیر است چند سال است عقد کرده ام خانواده دختر بهم می گویند بیا و تکلیف دخترمان را مشخص کن سرگردان شده ام به هر جا سر می زنم می گویند استخدامی نداریم. تمام دربها برویمان بسته است.
*حامد هستم. از من پرسیدی که آیا شاغلی یا بیکار؟ من بیکارم. حالا من یه سوال دارم تا حالا شده چون توان مالی نداری نتونی بچه ات رو که از بهترین دانشگاه ولی تو یه شهر دور قبول شده نذاری بره؟ تا حالا شده شب از شرمندگی زن و بچه هات نتونی بری خونه؟ تاحالا شده زن ات مریض باشه و بخاطر پول دارو و دکتر تا صبح ناله بکنه و زجر بکشه؟ تا حالا شده که چیزی برای شام توی خونه نداشته باشی و سفره ات خالی باشه؟ فکر نکنم تو و امثال تو بفهمید درد من بیکار چیست؟ چون اگه می فهمیدید زمانی که مسئول کشوری یا رئیس جمهور به شهرمون میاد چند نفر از ما رو دعوت می کردین تا بدبختی ما رو تو چشمامون ببینند و کمی به خودشون بیان ؟ و فکری به حال من و امثال من کنند. نمیدانم آخر سر آه و ناله پدران و مادران ، فرزندان و همسران این افراد بیکار گریبان چه کسی یا کسانی را خواهد گرفت .
بله اینهایی که خواندید دردل ها، رنج نامه ها و نجواهای همین پسران، دختران، مادران و پدران شهرمان بود که از بین چندین هزار شهروند بیکار و جویای کاراستان برایتان بازگو کردیم.
افرادی که هر روز برای کسب ابتدایی ترین حقوق شهروندی که همان مسئله اشتغال است روزانه به این اداره و آن اداره مراجعه می کنند و هر روز خسته تر و ناامیدتر از روز گذشته به خانه باز می گردند.
اینان حقیقت هایی تلخ و نگران کننده ای بودند که خواستیم در این گزارش بار دیگر آنها را فریاد بزنیم و حل این معضل بزرگ (بیکاری) را به مسئولان یادآوری نماییم.
معضلی که نیاز به یک نگاه ویژه و عزم ملی و جهادی دارد چراکه بدن تعارف باید گفت: امروزمشکل بیکاری در استان آذربایجان غربی به دلیل بی تفاوتی و کم لطفی برخی از مسئولین استان و حتی کشور به یک معضل مسئله ساز تبدیل شده و روزانه همانطوریکه از اخبار و مطبوعات می شنویم ومی خوانیم می بینیم که 90 درصد طلاق ها، نزاع ها، گرایش به اعتیاد، افسردگی، فساد، بالا رفتن سن ازدواج به دلیل همین بیکاری است.
قبل از اینکه بخواهیم این گزارش را تهیه کنیم ابتدا گمان نمی کردیم فاجعه بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی تا بدین حد باشد اما پس از آنکه پای درد دل بسیاری از فارغ التحصیلان بیکار نشستیم، پی بردیم که از دور دستی به آتش داریم و نه تنها هرگز با مشکلات بیکاران به خصوص از نوع تحصیلکرده ارتباط برقرار نکرده ایم بلکه به آستانه درکشان نیز نرسیده ایم. و از طرفی تاسف خوردیم به حال مسئولینی که در جلسه های شورای اشتغال استان چه زیبا معضل بیکاری را به روی چند برگ کاغذ و یک صورت جلسه حل و فصل می نمایند و این واقعیت تلخ را به دست فراموشی می سپارند.
با این حال امیدواریم روزگاری فرزندان این آب و خاک در اولین انشایی که با عنوان «می خواهید در آینده چه کاره شوید» همه آمال و آرزوهای خود را در نا امیدی نرسیدن به رویاهیشان نبینند و به آینده امید داشته باشند.