در نظر بسیاری از افراد یک رابطه زناشویی موفق ویژگی های خاصی دارد اما این ویژگی ها گاهی فقط باورهای نادرستی هستند که تکیه به آنها می تواند باعث نارضایتی و حتی ناتوانی جنسی شود. شناخت این باورها به شما کمک می کند یک رابطه زناشویی موفق داشته باشید.
اصطلاح «رابطه جنسی کامل» این تصور را ایجاد می کند که رابطه زناشویی بدون دخول، ناکامل است. این تصور اشتباه است. برخی تصور می کنند دخول باعث رسیدن به اوج لذت جنسی در زن می شود اما برای بسیاری از زنان دخول به تنهایی باعث رسیدن به ارگاسم نمی شود.
بسیاری از افراد فکر می کنند در صورتی می توان یک رابطه زناشویی را آغاز کرد که نعوظ صورت گرفته باشد در حالی که نعوظ فقط بخشی از رابطه زناشویی است. نوازش، بوسه، ماساژ و... می توانند لحظات لذت آفرینی ایجاد کنند.
برای یک رابطه زناشویی موفق حداکثر یا حداقل زمان تعریف نشده است. برخی افراد فقط زمان بین دخول تا انزال را درنظر می گیرند و در صورت کوتاه بودن این فاصله می گویند مرد دچار انزال زودرس است در حالی که نوازش و بوسه نیز جزیی از رابطه زناشویی محسوب می شود. از سوی دیگر این مدت زمان صرف شده نیست که اهمیت دارد بلکه میزان رضایت زوجین از رابطه مهم است.
اگر فکر کنید که نعوظ و دخول اصلی ترین عمل ها در یک رابطه زناشویی هستند پس در نظر شما انزال نشانه پایان این رابطه است اما در حقیقت مرد بعد از انزال باید تلاش کند تا با روش های دیگر به همسرش کمک کند به اوج لذت جنسی برسد.
درست است که ارگاسم عامل رضایت و آرامش جنسی در افراد می شود اما نرسیدن به آن نشانه لذت نبردن یا ناموفق بودن رابطه نیست.
این باور بسیار غیرمنطقی است. زمان رسیدن به اوج هیجان جنسی معمولا در زنان و مردان یکسان نیست و هر دو نمی توانند در یک زمان به ارگاسم برسند گرچه تطابق دادن خود با دیگری در زمان رسیدن به اوج لذت جنسی اهمیت دارد.
معمولا برای زنان رسیدن به اوج لذت جنسی مرد مهم است و مرد نیز برای آنکه لذت ببرد از خود مایه می گذارد. درست آن است که هر یک برای لذت بردن خود تلاش کنند و از دیگری انتظار نداشته باشند که برای لذت بردن او تلاش کند، فراموش نکنید که هر کسی بهتر از دیگری بدنش را می شناسد و می تواند در رسیدن به اوج لذت جنسی به خود کمک کند.
این عقیده اشتباه است. همیشه بین نعوظ و لذت رابطه ای وجود ندارد. گاهی مردی همسرش را بسیار دوست دارد اما ممکن است به دلیل ناتوانی جنسی یا مشکلات دیگر توانایی نعوظ نداشته باشد.
میزان تمایل به برقراری رابطه زناشویی بین افراد مختلف متفاوت است و نمی توان گفت برقراری چه مقدار رابطه زناشویی در یک زمان معین نشانه طبیعی بودن همسران است.