ادبی که در تلگرام زیر سوال می‌رود

چشمم به صفحه گوشی دخترم که افتاد، چشمانم از حدقه بیرون زد، دوستش را با القابی رکیک خطاب می‌کرد و او هم ازآن سوی با فرستادن استیکرهایی که خوشحالم چنین خطابم کردی، دخترم را تشویق به ادامه گفتن می‌کرد.

با دیدن این صحنه، نتوانستم خودم را کنترل کنم و به این رفتار معترض شدم، به او گفتم چقدر بی‌ادب شده‌ای! مگر دختر باشخصیت و بافهم و کمالات این چنین صحبت می‌کند که تو سخن می‌گویی؟ خجالت و شرم وحیا کجاست؟ و...

دخترم با گوشه چشم و خنده‌ای تمسخر آمیز بر لب، نگاهم کرد و گفت: بگویم عزیزم و جانم، متشخص و دوست‌داشتنی‌تر می‌شوم؟!

رد و بدل کردن لطیفه‌های ناموسی، استفاده از زبان بسیار عامیانه و گاه مکالمات کوچه بازاری، تکیه‌کلام‌های تند و تیز و غیرقابل بیان که این روزها مانند نقل و نبات، در مکالمات تلگرامی نوجوانان دیده می‌شود، به‌قدری قبح‌شان فروریخته است که وقتی معترض به چرایی و علت استفاده از آنها می‌شوید نه‌تنها پاسخ عاقلانه و منطقی نمی‌شنوید بلکه متهم به اصل بودن و عقب افتادن از دنیای امروز می‌گردید که ممکن است ازگفته خود پشیمان شوید!

تغییر در ادبیات و نوع گفتار یکی از مضرات ارتباطات مجازی است، گویی نوجوانان به‌دلیل آن‌که یکدیگر را نمی‌بینند و نمی‌شناسند، رفتارهایشان هم متفاوت می‌شود. حدود ادب را نه‌تنها در گفتارهای تایپ شده رعایت نمی‌کنند بلکه با استیکرهایی که معمولا برای تائید و تاکید بیشتر بر ادبیات نازیبای‌شان است، بیشتر می‌شکنند و حرمت شکستن را نیز جزو مباهات و افتخارات خود قلمداد می‌کنند.

حرمت شکستن موجی است که در تلگرام همیشه در حال مَد است و نشانی از جذر آن نمی‌بینید و این گرفتاران نوجوان، آنچنان این موج را پذیرفته و دوست دارند که نه‌تنها رعایت ادب و نکات اخلاقی را کوچک می‌شمارند بلکه با مقابله و نادیده گرفتن آداب سخن و معاشرت با بزرگ‌ترها، هر سخن را هر جا ولو نامناسب بدون فهم کردن معنا و درستی زمان بیان آن به زبان می‌آورند و بی‌تردید این همان بابی است که به دوری نوجوانان از بزرگ‌ترهایشان منجر شده است، چراکه معمولا والدین و بزرگ‌ترها چنین رفتارهایی را از نوجوانان نمی‌پسندند، اما نوجوانان هم مقصر نیستند، چون تمام این تغییرات نامناسب اخلاقی در وجودشان نهادینه شده است و به‌نوعی به آن عادت کرده‌اند و متوجه خوب و بدی گفت‌وگوی خود نیستند.